ԿԱՐԴՈՒՄ ԵՆՔ ԱՆԳԼԵՐԵՆ
25.03.2022
Քաղաքական երգիծանք և հակաուտոպիական ժանրերի վիպակ է, որի հիմքը 1917 թ. Բոլշևիկյան հեղափոխությունն է և դրան հաջորդած ստալինիզմը։ Գրքի հերոսներն են «Մենըր» ֆերմայի անասունները, որոնք, ազատվելով իրենց շահագործող ֆերմերից, փորձում են ստեղծել հավասարության վրա հիմնված համայնք՝ Անասնաֆերման։
Վեպի հերոսը Հայոց ցեղասպանությունը վերապրած և ԱՄՆ-ում ապաստան գտած հայ ընտանիքի զավակ է։ Հերոսը իր մեջ կրում է 20-րդ դարասկզբի ողբերգության վառ հետքերը, որոնց գումարվում են Երկրորդ աշխարհամարտի արհավիրքները, որին նա մասնակցել է ԱՄՆ-ի բանակի շարքերում։
Վեպի իրադարձությունները ծավալվում են ապագայում, երբ ամերիկյան հասարակության մեջ գրքերը մարդկանց դժբախտության աղբյուր են համարվում: Թաքստոցներում պահվող փոքրաթիվ գրքերը հայտնաբերվում ու հրապարակայնորեն ոչնչացվում են հատուկ այդ աշխատանքի համար ստեղծված հրկիզողների ջոկատի կողմից: Հրկիզող Գայ Մոնթագն ու նրա կինը ապրում են ժամանցի ու զվարճանքի, հեռուստատեսությամբ քարոզվող սնամեջ հարաբերությունների թմբիրի մեջ մինչ այն պահը, երբ Մոնթագը որոշում է փրկել ու կարդալ գրքերը:
Ջեյն Օսթինի առաջին գեղարվեստական գործերից մեկն է, որը նա գրել է 15 տարեկանում: Այն նամակներից բաղկացած փոքրիկ վեպ է, որն իրենից ներկայացնում է 18-րդ դարի զգայուն բազմահատոր վեպերի նուրբ պարոդիա։
Պատկերացրեք, որ կարող եք ջնջել տխրությունն ու մոռանալ ցավը: Փոշոտ արհեստանոցներում կազմարարները չորացնում են կաշին, կարում թերթիկներ և օգնում մարդկանց մոռանալ։ Նրանք լսում են նրանց պատմությունները և բառ առ բառ փոխանցում թղթին, հիշողությունից ջնջում գաղտնիքներն ու թաքցնում ծածկույթի տակ։ Երիտասարդ Էմեթը թողնում է իր ծնողների տունը՝ սովորելու այս դժվար արհեստը։ Արհեստանոցը դառնում է նրա նոր տունը, մինչև որ մի օր նա գտնում է մի գիրք, որի վրա գրված է իր անունը: