Ավետիս Թէրզիպաշեանի պատմահուշագրական առաջին ծավալուն երկն է, որը լույս է տեսել Փարիզում, 1938 թվականին։ Ներկայացնում է Մկրտիչ Խրիմյանի (Խրիմյան Հայրիկ) հագեցած կենսագրության վեց տարիները (1879-1885), երբ Խրիմյանը Վասպուրականի հոգևոր առաջնորդն էր։ Այլ խոսքով՝ երբ «Արծիվն իր բույնին մեջ» էր։ Փաստագրական հարուստ նյութի՝ ժամանակակիցների վկայությունների և սեփական հիշողությունների հիման վրա, Թէրզիպաշեանը, որպես իրապատում վեպ, վերարտադրում է Վան-Վասպուրականի պատմության մի կարևորագույն հատվածը՝ անվանի գործիչներով ու հիշարժան իրադարձություններով։ Գիրքը Հայաստանում լույս է տեսնում առաջին անգամ։