«Ակորդներ պատերազմի սիմֆոնիայից» գիրքը ծնվեց այն պահին, երբ լուսաբանվում էր «44 զարկի զարկերակներ» գիրքը: Դեռ ընթերցողի համար ասելիք կար: Գրքում ներառված են իրական պատմություններ, որոնց գլխավոր դերում ազգի նվիրյալներ են: Ազգի ամենադրական, պայքարող, նվիրվող գծերը հեղինակը տեսել է իր գլխավոր հերոսի՝ Սև Հովազների հրամանատար Ռուստամ Գասպարյանի մեջ: Գրքում տեղ են գտել նաև հեղինակի բանաստեղծություններն ու թևավոր մտքերը, որոնցում ամփոփված են հեղինակի՝ պատերազմից մնացած կամ պատերազմի ժամանակ ապրած հույզերը: Գիրքը դաստիարակչական է և իր մեջ ունի մի ճշմարիտ ուղի՝ «Մոլորության ուղիները բազում են եղել դարերի արահետներում, ճշմարիտ ուղին միասնությունն էր ու հավատքը սեփական բազկին»: «Ես պարտվեցի՝ չհաղթահարելով պատերազմ տեսած ապրումները, բայց հաղթեցի՝ հերոսներին վերածնելով»: